من طرفدار تیراختورام، پس هستم

من طرفدار تیراختورام، پس هستم

تراکتور تیم هویت است. تیمی است برای احیای هویت انسانی. تیمی برای رهایی و رستگاری. رهایی از سلطه سوداگریهای سیاسی. بارسلونای آذربایجان آنگاه که پا به میدان می نهد همه اهالی هویت یکدل و یکرنگ فتح دروازه های رهایی را زمزمه می کنند.

همه اندوههای آذربایجان در ساق پای یک گلزن جمع می شود و وقتی گلزن تیم دروازه حریف را می گشاید اندوه آدمی می شکفد. اندوه ، تبدیل می شود به دسته گلی برای هویت.

زبان فوتبال زبان همه زبانهاست. زبان بی زبانیست. با زبان بی زبانی و در قالب یک تیم، اندوه اسارت و استحاله و تحقیر به تصویر کشیده میشود. پیشتر نیز گفته ام که تراکتور ما از جنس بارسلوناست. در بارسلونا مسی نیست که طنازی می کند.
مسی نباشد یکی دیگر شکل این طنازی خواهد شد. آنجا همه کاتالان طنازی می کند.
تبریز طناز ما اینک سر پا ایستاده و بچه های خویش را می نگرد. بچه های هویت و زبان و فرهنگ را. تبریز ، شکل گیری یک تقابل جوانمردانه را تسریع می بخشد. که تراکتور یک تقابل است.

این تقابل خیلی زودتر از اینها باید شکل می گرفت. این تقابل باید در عرصه های فرهنگ و سیاست نمود پیدا می کرد اما تنگ نظری فرهنگ حاکم مانع از شکل گیری این تقابل شد.

اکنون تراکتور در شکل گیری این تقابل جریان سالمی را دنبال می کند، اما باز هم تنهاست. البته رشد و شکوفایی تیم ما به معنای حذف تنگ نظری فرهنگ حاکم نیست بلکه این یک اجبار است. باران هویت خواهی شروع شده و مخالفان چاره یی جز خیس شدن ندارند

در تراکتور همه قابلیت های تقابل موجود است. اما بدون شک مهمترین قابلیت تقابل در تراکتور طرفداران آن هستند.

بدون شک بارسا و تراکتور، تنها تیمهایی هستند که هیچ تماشاگری ندارند. یعنی طرفداران آنها تماشاگر نیستند بلکه خود تماشا هستند. آنها نگاه نمی کنند بلکه خود نگاه اند. نگاه زبان و هستی، نگاه شور و سرمستی. رقیبان تراکتور باید بدانند که تراکتور سکه برد و باخت نیست. جدال تراکتور سر بردن و باختن نیست.

همه شور تراکتور به شیوه خود رقصیدن است. مثل رقص آذربایجانی. بعضی ها ایراد می گیرند که " تو از واژه من زیاد استفاده می کنی". این از آن روی است که "من" تاریخی ما را همیشه پنهان نگاه داشته اند. "من" سرکوب شده، قصد شکفتن دارد. تراکتور من شکفته ماست، فارغ از آن که چه کسانی قصد صاحب شدنش را دارند. این همه برای بودن و نبودن فلسفه تراشیده اند. بگذار برای یک بار هم که شده، فلسفه یی از جنس فوتبال بتراشیم. من طرفدار تراکتورم، پس هستم.

تراکتور تیم نیست، تفکر است. تفکری برای حال و حالا. مثل زندگی که گذشته و آینده ندارد. تفکر طرفداران تراکتور مبارزه برای اکنون است. آنها می دانند که تراکتور فرصتی برای ظهور هویت می باشد. پس باید دو دستی آن را بچسبند. بعضی تیمها به فوتبال چهره یی ابرو در هم کشیده و پر از فیس و افاده داده اند. تراکتور باد دهان آنها را خالی می کند.

هرگز زبان ترکی این قدر به فوتبال نزدیک نشده بود. هرگز هویت خواهی و عدالت طلبی این قدر با فوتبال نرقصیده بود، که تراکتور آفریده شد

Mustafa Araz سه‌شنبه 30 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 14:52

0 نظر

فوتبال تبریز و همه چیز

فوتبال تبریز را همه آنهایی که خوره فوتبال هستند به خوبی می شناسند. فوتبالی استقامتی، مبتنی بر تعصب ذاتی و ناشی از سردی و خشنی هوای سرد و کوهستانی. این استقبال پرشور مردم از بازی های تراکتورسازی در لیگ برتر و حتی دیدارهای این تیم در برابر تیم های نه چندان صاحب نام، نشستن روی سقف اتوبوس ها و ماشین ها و تشویق کردن تا سرحد جان مسلما نتیجه کار یک روز و دو روز و یک ماه و دو ماه و یک سال و دو سال نیست. پشت این غلیان احساسی تاریخی وجود دارد. تاریخی که گویای همه چیز است و آنقدر ریشه دوانده که قابل تصور نیست. میراث این تاریخ، مطمئنا به امثال شفق مدیرعامل و فراز کمالوند سرمربی و دیگران نخواهد رسید. در دهه 20 دکتر کوشافر، استاد علوم تربیتی دانشگاه تبریز یک مدرسه فوتبال در تبریز تاسیس کرد. مدرسه ای که تا ۲۰ سال نیروی جوان و بومی فوتبال تبریز را تضمین کرد. در حالی «مجید ناظمی» و «رحیم مه نمای اقدم» به تیم ملی دعوت شدند که استخوان بندی تیم ملی نوجوانان ایران را ستاره های مدرسه دکتر کوشافر تشکیل می دادند.در سال۱۳۳۴ که رقابت های استانی برگزار می شد تبریز تیم قدرتمندی داشت که قهرمان ایران شد. آنها با گارلو«Garlo» دروازه بان رومانیایی توانستند قهرمان ایران شوندو البته این درخشش سال های سال ادامه داشت.فوتبالی که از مسجد سلیمان و توسط انگلیسی هایی که در آن منطقه نفت خیز در جنوب غرب ایران کار می کردند به شمال غرب رسیده بود.باشگاه ها به سرعت در تبریز تشکیل شدند. تبریزی های قدیمی یادشان هست. آنهایی که ورزشگاه تختی رو حرفه ای بودند.آذر، سیمرغ، آهن، شهاب، ظفر، شایان، نصرت (دوچی)، جوانان سرخاب.دو تیم آذر و سیمرغ که معمولا اکثر بازیکنان منتخب استان از آن ها گلچین می شد بازی هایشان ورزشگاه را لبالب می کرد. اولین بازیکنی هم که از تبریز به تیم ملی رسید و در سال ۱۹۵۴ در بازی های آسیایی شرکت کرد «داوود ارغوانی» بود که از بهترین ها بود، اما این آخرین بازیکن تبریزی تیم ملی نبود.بیوک جدی کار، حبیب دایی اوغلی، بیوک صباغ، حسین خداپرست،احد شیخ لاری، کریم باقری،کورش برمک،علیرضا اکبرپور،یونس باهنر،حسین ورسول خطیبی،سیروس دین محمدی و… هم در تمام این سال ها به اردوی تیم ملی دعوت شده اند.فوتبال تبریز در دهه 40 به اوج اقتدار رسیده بود و فدراسیون وقت دیداری دوستانه بین تیم ملی ایران و منتخب تبریز در تبریز ترتیب داد. وقتی که سعید صدری، شوخ ترین داور تاریخ فوتبال ایران برای تبریزی ها پنالتی گرفت، مدافع تبریزی توپ را به بغل گرفت و گفت : «کیشی! تبریز ده پنالتی اولماز. نامرد اولما !» یعنی:« مرد! در تبریز پنالتی وجود ندارد. نامرد نباش !»شور و حال مردم متعصب و خونگرم تبریز همیشه در مورد فوتبال فوق العاده بوده است. 8 سال دوری تبریز از سطح اول فوتبال ایران مطمئنا به نفع کلیت فوتبال ایران نبود.
تراختور قهرمان می شه؟

Mustafa Araz سه‌شنبه 30 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 14:42

0 نظر

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌کند!

علی دایی شب گذشته دوباره در همان جلد آشنا فرو رفته بود وقتی که به عادل فردوسی‌پور که جزو اقلیت (گزینه دویی‌ها) بود بدون پرده‌پوشی گفت: «من به فهم فوتبالی شما شک کردم.»

سایت گل – برنامه نود شب گذشته باز هم مجالی برای حملات بی پایان علی دایی به دیگران بود. دیگران شامل همه کسانی است که احیانا طرز تفکر آن‌ها با علی دایی زاویه دارد. او این‌بار نه‌تنها در مناظره‌اش علیه صادق درودگر نماینده باشگاه استیل‌آذین و هوشنگ نصیرزاده موضع گرفت که ادعا کرد که همه کسانی که عقیده دارند کار پرسپولیس در شروع بازی جوانمردانه نبوده "باید به فهم فوتبالی‌شان شک کرد" که البته این تعداد در نظرسنجی برنامه نود یک جمعیت نزدیک به 900 هزارنفری را نشان می‌داد و البته خیلی‌های دیگر را که در این نظرسنجی شرکت نکرده بودند در بر می‌گرفت.

علی دایی شب گذشته دوباره در همان جلد آشنا فرو رفته بود وقتی که به عادل فردوسی‌پور که جزو اقلیت (گزینه دویی‌ها) بود بدون پرده‌پوشی گفت: «من به فهم فوتبالی شما شک کردم.»

آنچه در مورد سرمربی پرسپولیس می‌شود نوشت، شاید جملاتی تکراری و بارها شنیده شده است. یک بار خبرنگاری او را به اسطوره‌ای تشبیه کرده بود که هرچه تلاش می‌کنیم نمی‌توانیم دوستش داشته باشیم. دایی مرزهای دست‌نیافتنی قهرمانی را درنوردیده است اما آنچه که در دل مردم می‌ماند را هرگز کسب نکرده. چیزهایی که نشانی از بزرگ‌منشی و خوش‌اخلاقی آقای گل فوتبال جهان داشته باشد. چیزهایی که بعدها بشود آن‌ها را به زبان آورد و به آن‌ها افتخار کرد.

بله، دایی همان کسی است که نمی‌گذارد دوستش داشته باشیم. انگار که هنوز در زمین فوتبال است و همه ما همان مدافعان قلچماق و سخت‌گیری که باید جانمان را می‌دادیم تا او به گل نرسد. این راز مخالفت همیشگی دایی با مخالفان است. مخالفانی که اما این بار دیگر نه آن مدافعان جلوزن بی‌رحم و هیکلی که مردم عادی تماشاچی فوتبال هست

ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی ناجوانمرد در فوتبال دایی

Mustafa Araz سه‌شنبه 30 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 13:56

0 نظر

جعفری: شرکت تراکتورسازی از فروش سهام تیم فوتبال پشیمان شد

جعفری: شرکت تراکتورسازی از فروش سهام تیم فوتبال پشیمان شد

مدیرعامل باشگاه تراکتورسازی خبر داد که فعلا شرکت تراکتورسازی از فروش سهام تیم فوتبال پشیمان شده است.

محمد حسین جعفری در مورد اینکه سرانجام تلکیف فروش سهام تیم فوتبال تراکتورسازی چه شد، اظهار داشت: دو روز است که شرکت تراکتورسازان به من اعلام کرده فعلا قصدی برای فروش سهام ندارد و شاید خودشان بخواهند به تیمداری ادامه دهند.

وی افزود: صحبت های اولیه برای ماندن سهام در شرکت تراکتورسازی شده است. خودشان می خواهند کار کنند اما من هم به آنها گفتم اگر قصد تیمداری دارند باید بودجه را افزایش دهند. توقعات از تراکتورسازی برای فصل آینده بالاتر می رود و اگر هم سهمیه لیگ قهرمانان را کسب کنیم باید تیم خوبی را ببندیم.

جعفری در مورد اینکه هنوز تکلیف مالک باشگاه مشخص نیست چطور از فراز کمالوند لیست فصل آینده را خواسته اند، گفت: نمی توانیم به خاطر مقدار کمی پول، آینده را از دست بدهیم. مدیریت در باشگاه باید در چنین زمان هایی خود را نشان دهد. ما فراز را قبول داریم و می خواهیم بدون حاشیه کار کنیم.

جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران جدید ترین اخبار ورزشی تراختور تراکتورسازی جدید اخبار ایران

Mustafa Araz سه‌شنبه 30 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 13:45

0 نظر

بهوش آذربایجان خوابیدن مردن است!!!

چرا باید تیم های میهمان در تبریز تشویق شوند؟!

عده ای بر آنند که این فرهنگ ما را نشان می دهد و تشویق تیم مقابل اثری بر باخت ندارد اما دوستان ما نباید فریب و نیرنگی را که سالهاست بر ما میشود دوباره بخوریم

تیم سپاهان در خانه خودش ما را تشویق کرد اما بیاییم دلایل آن را بررسی کنیم :

نباید یادمان برود که آنها سال قبل در اصفهان بعد از خوردن گل دوم تیراختور شعار « صدای عر عر نمیاد ……….» را برای اولین بار در جو ورزشگاه های ایران وارد کردند که با عکس العمل آذری ها « تبریز منتظریم» جواب آن ناکسان داده شد و دیدیم که بازی ضعیف و تک موقعیتی آنها را در بازی برگشت در تبریز که با جهنمی که توسط طرفداران برایشان درست شد در مقابل حملات مکرر تیراختور در نهایت یک بر یک را نوعی برد برای خودشان به ارمغان بردند

و اما بازی رفت امسال و تشویق تیراختور در اصفهان : آنها با این کار زمینه یک بازی خوب و منطقی و در جوی بسیار صمیمی را در بازی برگشت برای خودشان ذخیره کردند. تیم سپاهان یک تیم پر مهره ایست و تشویق چند دقیقه ایه طرفداران خودی برای تیم مقابل که تیمی نه چندان قوی از لحاظ نفرات است بر بازی نفرات تیم سپاهان هیچ تأثیری نخواهد گذاشت اما تشویق همین تیم سپاهان در خانه تیم مقابل توسط طرفداران غیر خودی که تنها و تنها توسط حمایت این طرفداران تا به اینجا رسیده نه تنها روحیه ی این تیم را کاهش نمی دهد بلکه روحیه تیم خود را نیز پایین می آورد

120هزار نفر استادیوم سهند در حقیقت نتوانستند کار بازیکن ذخیره سپاهان را که پشت دروازه تیراختور خودش را گرم میکرد و باعث به هم خوردگی حواس عباس محمدی میشد را بکند این بازیکن به تنهای توانست حواس کل تیم را به هم بزند که این کار توسط کادر فنی بسیار قوی سپاهان طراحی شده بود طوری که هیچ عکس العملی از طرف کادر فنی نشد

دوستان بیایید کمی به گذشته واستادیوم سهند بر گردیم : استادیوم سهند پرسپولیس-تیراختور" تشویق کریم باقری-علی دایی و … که در بازی برگشت در آزادی توهین و فحاشی

استادیوم سهند استقلال-تیراختور" تشویق مظلومی و …. که در بازی برگشت در آزادی صدای عر عر نمیاد تورکه ……

استادیو سهند ملوان-تیراختور" تشویق مربی تیم و سیروس قایقران و ….. که در بازی برگشت انزلی توهین نژاد پرستی بر روی بنر و پلاکارت

استادیوم سهند شاهین-تیراختور" تشویق حمید استیلی و …. که در بازی برگشت بوشهر تورکه خر و فلان

و ده ها مورد دیگر

دوستان طرفداران بارسلون و منچستر بی نظیرترین طرفداران هستند اما هیچ تیمی در نیو کمپ یا الترافورد تشویق نمی شود کسی هم نمی گوید آنها بی فرهنگند

در بازی فوتبال جوانمردانه ملاک سه امتیاز هست

برخی دوستان بر کار علی دایی در بازی استیل پرسپولیس خرده میگیرند که ناجوانمردانه کار کرده اما به نظر من و خیلی ها علی دایی بهتر کار ممکن را برای طرفداران خود کردند

دروازه بان وقت تلف می کند و دقیقه ی آخر بازیست دایی تا آخرین لحظه به فکر طرفداران و سه امتیاز حیاتی برای تیم هست پس بیایید به سه امتیاز هایی که از دستمان رفته اند فکر کنیم الان کجاااااا بودییییییم

من از اینجا بوسه بر جای پای تک تک آن 120 هزار نفر عاشق میزنم که دنیا در حسرت آنهاست
دیگر فریب نخواهیم خورد

Mustafa Araz سه‌شنبه 30 فروردین‌ماه سال 1390 ساعت 13:03

0 نظر

مطالب خبری جدید و آموزنده

مطالب خبری جدید و آموزنده

من طرفدار تیراختورام، پس هستم

فوتبال تبریز و همه چیز

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌کند!

جعفری: شرکت تراکتورسازی از فروش سهام تیم فوتبال پشیمان شد

بهوش آذربایجان خوابیدن مردن است!!!

مطالب خبری جدید و آموزنده

روزانه‌ها

پیوندها

دسته‌ها

ابر برجسب

جدیدترین یادداشت‌ها

بایگانی

من طرفدار تیراختورام، پس هستم

فوتبال تبریز و همه چیز

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌

گاف بزرگ دایی در نود: هرکس فوتبال می‌فهمد گزینه یک را انتخاب می‌کند!

جعفری: شرکت تراکتورسازی از فروش سهام تیم فوتبال پشیمان شد

بهوش آذربایجان خوابیدن مردن است!!!