دوباره برمیخیزیم...

دوباره برمیخیزیم...

چند روزی بود که وب گردی میکردم و از این سایت هواداری به آن سایت و از وبلاگی به وبلاگ دیگر میرفتم.همه در مورد باخت مان سخن میگفتند و تحلیل هایی هم بحق در مورد بازی میکردند.

یک نوعی دو دستگی مشاهده میشد. البته دو دستگی که به تضاد منجر شود، در کار نبوده بلکه میشود آنرا به حساب تکثرگرایی گذاشت و این یک امتیاز برای تیم محسوب میشود. همه آنها با نفس عمل احترام گذاشتن به میهمان های خاص، مشکلی نداشته و آنرا ضروری پنداشته بودند ولیکن با نحوه اجرا آن مخالف بودند که حقیقتا هم به نوعی میشود گفت تمام هواداران حاضر در استادیوم و من نگارنده افراط کردیم. این عمل سرزده از ما هم نتیجه مثبت(اثبات حقانیت در روز مشت و لگد ها ) و هم نتیجه منفی(بیشتر شدن حاشیه ها) در پی داشت که خودتان بر آن واقف هستید. نکته مهم و خیلی اساسی که تقریبا از دید تمامی سایت های زحمت کش هواداری پنهان ماند، پرداختن به ریشه های اصلی باخت مان و یا به عبارت صحیح تر ریشه های اصلی نمایش ضعیف تیممان بعد از تعطیلات سال جدید هست.

در این میان، این نمایشات فقط در بازی قبلیمان خلاصه شده و تحلیل های سطحی (اما صحیح و تاثیر گذار) از قبیل مقایسه تک به تک بازیکنان دو تیم ، یا تشویق بی موقع و بیش از حد تیم حریف و یا قدر دانستن حریف نسبت به تراختور به نوعی در توجیه کردن باخت به توجیه کنندگان کمک کرد.اما علت باخت فقط همین ها نیستند. تا وارد حاشیه نشدیم از این حرفها گذر میکنیم.

همه ما بر این نکته واقفیم که برد و باخت برای ما در مرتبه دوم اهمیت دارد اما آنچه برای ما مهم است عملکرد تیم میباشد که بازی قبلی باعث بیداریمان شد و در نهایت به قول دوستان علاوه بر برد فرهنگی، درس گرانقیمتی نیز از همه جهات به ما داد. اما از این بازی که بگذریم به بازی حساس میرسیم که آن هم مثل بازی قبل 3 امتیاز دارد. یاوران تراختور هنوز هیچ چیز برایمان تمام نشده است. 4 بازی و 4 فینال در راه داریم. این ذهنیت باید در من هوادار تا کادرفنی و بازیکن ایجاد شود که تا رسیدن به موفقیت 4 تا نود دقیقه فاصله داریم. اکنون زمان خسته شدن و یا نا امید شدن نیست.

برخیز که تیم به یاری من و تو احتیاج دارد. برخیز که این نا امیدی ما سرابی بیش نیست. برخیز که نگذاریم منفعت طلبان زحماتمان را به باد دهند. اکنون زمان خفتن نیست، بلکه وقت آن است که بیدار شده و سینه را راست کرده و چنان فریاد وفاداری به تیم و عشقمان از خود سر دهیم که غیر خودی ها به لرزه بیافتند.

آسیا برای ما تمام نشده و اگر خود را نبازیم حتی در صورت چهارم شدن هم برای ما تمام نخواهد شد. ولی قسم به تمام مقدسات اگر به خود بیاییم، خودمان با لیاقت خودمان تیم را آسیایی میکنیم و چشم به انتظار روزگار نمی نشینیم. آسیا در دست ماست فقط کافیست مثل گذشته اختلافات جزیی را کنار گذاشته و من و تو یک بار دیگر با یکدیگر همراه شویم. بگذارید یک بار دیگر ثابت کنیم ما متفاوت با دیگران هستیم و همچنان به هدف خود می اندیشیم و برای رسیدن به آن از هیچ کوششی دریغ نمیکنیم و تمام مشکلات را تحمل میکنیم چون به خودمان به هدفمان ایمان داریم.

به این ایمان داریم که فریاد های تراختور، تراختور آسیا را هم خواهد لرزاند. به این ایمان داریم که آسیا بدون تراختور ارزشی ندارد. به این ایمان داریم که لیگ آسیا بدون تراختور دور جدید خود را آغاز نخواهد کرد. فقط کافیست که با یکدیگر در این راه پر پیچ و خم همراه شویم.

راهی که در آن من و تو تنها نمانده ایم.

ما زنده به آنیم که آرام نگیریم موجیم که آسودگی ما عدم ماست.

rezaiq