انجمن حمایت از حیوانات نجیب و شریف

انجمن حمایت از حیوانات نجیب و شریف اهلی و وحشی خانگی و غیر خانگی ( کوچگی - خیابانی - بیابانی - کوهستانی - جنگلی - رودخانگی - دریایی - صحرایی - هوایی و غیره و غیره و غیره) هرگونه استفاده ابزاری (برای حمل و نقل) از هر گونه قاطر، اسب، یابو ، الاغ، کره خر، شتر و غیره را برای طی طریق در کوره راه های زندگی اکیداً ممنوع و قدغن اعلام کرده است و مرتکبین به این گونه اعمال را وعده به کیفری سخت و مجازاتی سنگین داده است. متن اطلاعیه به شرح زیر است:

 نظر به این که بشر بی سر و پا - این جانور دو پای عجیب الخلقه وحشی، خودخواه، زورگو، درنده خو، دد منش، بی رحم، سفاک، خونخوار، قسی القلب، بهره کش ، ستمگر، غدار، قهار، زبان باز، دو رو، مکار ، جانی، روانی- و هم چنین این موجود بسیار حقیر پست فطرت جاهل و کاهل، نادان و ناتوان، کوردل و کر باطن، تنگ نظر و خام اندیش، خرافاتی و خیالاتی، گمراه و سر به هوا، مفلوک و منفور، که خیال می کند عقل کل است و اشرف مخلوقات، ولی در بی عقلی و پست فطرتی زبانزد خاص و عام و کس و ناکس است، قصد دارد که ار حیوانت نجیب، شریف، زحمت کش، اصیل، صدیق ، صبور و مظلوم زبان بسته چهار پا استفاده ابزاری کرده و آن ها را با بی رحمی، خودخواهی و زور گویی تمام از صراط مستقیم و مسیر صحیح زندگی خود منحرف کرده و به بیراهه های بن بست و بی سرانجام و واهی و سراب فرجام خود بکشاند و همانند خود، گمراه و سرگردان سازد، لذا، بدین وسیله، از این تاریخ، هر گونه استفاده ابزاری از چهار پایان زبان بسته بیچاره و بی گناه، توسط دو پایان زبان نفهم و زبان دراز زور گو، اکیداً ممنوع و قدغن اعلام می شود و با متخلفین به شدت و حدت تمام و در ملاء عام و خاص برخورد قانونی و فرا قانونی، حتی غیر قانونی، خواهد شد. در ضمن برای این که همه چیز از قبل روشن و شفاف باشد و بعداً اعتراضی از جانب دو پایان دبه در بیار بامبول باز نشود، مجازات این عمل شنیع و فساد انگیز به شرح زیر اعلام می شود:

1- دو پای خاطی ( منظور انسان است) باید پانصد و پنجاه و پنج فقره لگد از طرف چهار پای ستم دیده و اهانت شده - در ناحیه باسن و ...- نوش جان نماید.

2- دو پای خاطی باید پانصد و پنجاه و پنج بار چهار پای مظلوم یا مظلومه را در یکی از میدان های اصلی یا فرعی شهر- به انتخاب خود چهار پای مظلوم یا مظلومه- بر کول خود سواز کرده و کولی بدهد و دور میدان بگرداند.

3- دو پای خاطی باید به پانصد و پنجاه و پنج زبان زنده و مرده دنیا، به هر زبان پانصد و پنجاه و پنج بار، با صدای رسا و بلند - به نظم یا به نثر - با قافیه یا بی قافیه - اعلام کند که از هر خری در عالم خر تر و از هر شتری شتر تر و از هر گاو و گوساله ای گاو تر و گوساله تر و از هر قاطر و یابویی قاطر تر و یابو تر است، و یک کلام هیچ جانوری به پستی و مفلوکی او نیست.